Kijken, wandelen en filosoferen in Heuvelland

Wandelen gaat vanzelf, er is niets aan. Je hebt er slechts twee benen voor nodig. Toch is er niets beters dan wandelen, wil je even tot rust komen en vertragen. Wandelen doe je op je eigen ritme. Af en toe kun je gerust even stil blijven staan. Wandelen is ook altijd een beetje filosoferen. Heel wat schrijvers en belangrijke denkers waren trouwens gedreven wandelaars. Vandaag is wandelen meer dan ooit aan de orde van de dag. Voor de een is het een mogelijkheid om je te bevrijden uit de wereld van snelheid, productie en consumptie, voor de ander is het een ideale manier om je in te wijden in wat er werkelijk toe doet.

Reden genoeg dus om op zaterdag 5 juli in Heuvelland op pad gaan. Heuvelland is een van de weinige nog uitgesproken landelijke gemeenten in Vlaanderen aan de grens met Noord-Frankrijk. Het glooiende landschap zit boordevol geheugen en

herinnering. Soms lieflijk en idyllisch, soms hard, grimmig en onvoorstelbaar. Heuvelland lag tijdens de Eerste Wereldoorlog in de frontlinie, in de tweede helft van de 16 de eeuw woedde er een bloedige godsdienstoorlog. Marguerite Yourcenar (1903-’87) verbleef als kind ’s zomers op de Zwarteberg (Sint-Jans-Cappel) en ijverde de laatste jaren van haar leven voor natuurbehoud en landschapsherstel in het Frans-Vlaamse grensgebied.

Het geheel is opgevat als een workshop, in dialoog, met de nodige stiltes. Kijken, wandelen en filosoferen gaan immers wonderwel samen. Wandelen is de uitgelezen manier om op verhaal te komen en je opnieuw te laten verwonderen. Gids en begeleider Joris Capenberghs reikt onderweg inzichten aan en leest voor. Onderweg putten we uit antropologische inzichten en gaan we te rade bij filosofen uit verschillende tijden en levensbeschouwelijke tradities. Samen verdiepen we onze zoektocht.