Een lezersbrief in Humo door Ben Isebaert. Ben is één van de stemmen in het boek Grijs aan Zet. In november '23 verscheen zijn opinie over flexi-jobs als lezersbrief in Humo (nr. 4342/21). Je leest zijn bijdrage hieronder.
België flexiland, ik ben er allerminst een voorstander van. Voor alle duidelijkheid: ik heb niets tegen de mensen die gebruikmaken van een systeem – de flexi-jobs, dus – dat door de overheid is ingevoerd, en die zo een welkom en soms noodzakelijk extraatje verdienen. Maar bij de voortdurende uitbreiding van dat systeem heb ik wél bedenkingen. Zo wordt het voor oudere werkzoekenden almaar moeilijker om nog een volwaardige job te vinden.
Naast de bewezen discriminatie op basis van leeftijd kunnen ‘werkgevers nu immers beslissen om een normale job niet te creëren, maar die in te vullen met drie of vier flexi-jobs’ (dixit professor Ludo Struyven, KU Leuven). Door alle fiscale voordelen voor zowel de flexi-jobwerknemers als hun werkgevers wordt de sociale zekerheid verzwakt. Professor Ive Marx (Universiteit Antwerpen) noemt het systeem niet voor niets ‘georganiseerde belastingontduiking door de overheid.’
Flexi-jobs zijn er alleen voor mensen die al werk hebben of met pensioen zijn waardoor ook hier weer het Mattheuseffect speelt. Mensen die door een zwakke gezondheid niet eens een flexi-job kunnen overwegen, moeten het maar zonder zien te rooien. Ondertussen besteden heel wat senioren veel tijd aan de ondersteuning van hun (klein)kinderen, of zorgen ze voor hun ouders of voor iemand met een beperking. Maar dat wordt door de overheid totaal niet gehonoreerd.
Door de ontsporing van het aanbod aan flexi-jobs ontstaat er een almaar grotere groep van oudere werkzoekenden die - mede door het genadeloze systeem van de degressiviteit van de werkloosheidsuitkering - snel in ernstige financiële problemen komen. De besparingsmaatregel die de Vlaamse regering heeft aangekondigd om de 'doelgroepvermindering voor oudere werknemers' af te schaffen, zal die trend nog versterken.
Laat niemand ook verwonderd zijn dat het aantal (oudere) mensen dat nog vrijwilligerswerk wil doen, snel en dramatisch zal afnemen door het systeem van de flexi-jobs. Ook dat zal een negatieve impact hebben op onze samenleving, waarin veel (zorg)taken voor een groot deel worden uitgevoerd door vrijwilligers. Om dat enigszins te compenseren, zal de overheid diep in de buidel moeten tasten. En last but not least: leven is toch meer dan werken?
Ben Isebaert
Kortrijk
illustratie: Hans Vermandere (mmix)
