Eigen schuld, dikke bult.
En wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten.
Onze taal staat bol van dit gedachtegoed. Maar of en hoe de bult en blaren behandeld kunnen worden, dat is alweer heel wat ingewikkelder. Misschien moeten we het dus eens met elkaar hebben over herstel?
Met deze misschien wel boude stelling daagden zeven eindejaarsstudenten sociaal-agogisch werk van Hogeschool Vives (Kortrijk) tijdens hun gespreksavond SPRAKELOOS de deelnemers uit om het met elkaar te hebben over een samenleving gericht op herstel na conflictsituaties.
Ik nodigde de studenten uit om hier in Avansa in kader van hun bachelorproef mee te werken aan het project DIALOOG.
Ze kregen van mij een ferme uitdaging voorgeschoteld: op welke manier breng je burgers met elkaar in dialoog over een samenleving gericht op herstel?
Een gelaagde en complexe maatschappelijke uitdaging.
Daar was ik me heel goed van bewust.
Het is immers een uitdaging waar we met ons project DIALOOG ook de tanden in zetten. De komende drie jaar gaan we met heel wat partners op onderzoek naar hoe we net die genuanceerde reflectie en dialoog tussen burgers over een samenleving gericht op verbondenheid, én het herstellen van intermenselijke relaties na conflictsituaties kunnen faciliteren.
‘k Weet het … grote en dure woorden!
Maar wel een noodzakelijke opdracht om aan te pakken.
Maar goed.
Terug naar de studenten. Ik geef toe, ik vrees dat ik ze in het begin wat heb overweldigd met de grootsheid van de uitdaging.
Maar wat een plezier was het om deze enthousiaste jonge bende te zien groeien en bloeien doorheen die acht weken! Ze grepen - samen met hun mentor Claudine (docente Vives) - de kans die ze kregen om deelgenoot te worden van DIALOOG met beide handen stevig vast!
Ze gingen op onderzoek, verslonden boeken, interviewden experts, beleefden plezier (echt plezier hé. Hun lachsalvo weergalmden doorheen ons Avansa-huis) aan hun samenwerken, verwonderden me iedere keer opnieuw met hun creativiteit en inventiviteit… en kregen zo geleidelijk aan stap voor stap een goed zicht op de kwestie.
En daar stond het plots: een goed uitgebalanceerde dialoogavond, met de spraakmakende titel SPRAKELOOS.
‘k Was toch ook even sprakeloos. :)
Op 10 juni - een mooie zomeravond - kwamen uiteindelijk twaalf mensen samen op Avansa om het met elkaar te hebben over een samenleving gericht op herstel. De versoepelingen van de coronamaatregelen waren er net op tijd!
SPRAKELOOS werd een boeiende avond die de deelnemers met een variatie aan creatieve en innovatieve gespreksmethodes geleidelijk aan meenam in het ontleden van een best wel beladen thema. We kregen niet alleen een snelcursus herstelgerichte detentie, maar via cirkelgesprekken en verschillende inleefoefeningen werd ruimte gecreëerd om op een genuanceerde manier met elkaar in dialoog te gaan.
Wauw!
Het was een mooie avond, waar een zwaar thema op een inspirerende en ludieke manier ter sprake werd gebracht.
Elke deelnemer kreeg op het einde van SPRAKELOOS als herinnering een door de studenten zelfgemaakte sleutelhanger mee met het logo van DIALOOG erop. Als je deze sleutelhanger eens opmerkt … laat dan zeker niet na om jouw hersenspinsel over herstel eens TER SPRAKE te brengen.
Dank je wel Kristof Blancke, Hava Kiran, Jorn Van Vynckt, Loes Vermaut, Hanne Samyn, Charlotte De Ronne, Elise Vanhoonacker en Claudine Van Der Hoogerstraete voor de boeiende samenwerking. Dank je wel voor jullie enthousiasme en de inspiratie die jullie ons gaven. We nemen deze zeker mee met het project DIALOOG en met het netwerk Rondom Prison!
Het ga jullie goed, en wie weet tot later ergens onderweg!
warme groet,
Kurt (stafmedewerker Avansa MZW)
PS: meer info over dialoog vind je via dialoogherstel.org
