Ligo Midden- en Zuid-West-Vlaanderen maakt samen met Het Bataljong en Avansa Mid- en Zuidwest een theatervoorstelling! Collega Jan is daarbij betrokken, volgde verschillende repetities en schreef zijn ervaringen neer. In drie blogposts kan je al even proeven van de voorstellingen.
Eerste stukken van Jan z'n ervaringen gemist? Hier vind je het eerste en tweede deel terug!
Het verhaal
Hun eigen verhaal is de grondstof van het stuk. Maar hoe maak je die verhalen? Niet door diepte-interviews te houden. De regisseurs zijn de vissers, om beurten zitten ze op de oever. Terwijl ze kijken, vangen ze de verhalen op. Kleine gebaren spreken van verborgen geschiedenissen. Kleine details vertellen over een hele wereld.
Ze kijken toe en volgen hun nieuwsgierigheid, in iets alledaags vinden ze een buitengewoon verhaal.
Dit bijvoorbeeld. Kijk hoe M. speelt met zijn bos sleutels. Als je vraagt naar die sleutels, komt een heel levensverhaal te voorschijn. Het zou een perfecte vraag zijn ter kennismaking: Toon me je sleutels en vertel mij waarvoor ze dienen. Er hangen niet zo maar sleutels aan die ring, maar vooral een geschiedenis, dromen en verlangens, gemis en heimwee.
Van de Antwerpse Joden wordt gezegd dat ze steeds koffers klaar hebben staan om te vertrekken - de herinnering aan de oorlog is nooit veraf. De Syriërs houden een sleutel bij om, als het moment er is, terug naar huis te kunnen. De kaars van de hoop dat de horror ooit voorbij is, brandt dag en nacht. Daarom hangt aan de bos sleutels van M. ook de sleutel van zijn huis in Syrië. Ze past nog perfect. Het is een amulet, of eerder een strohalm? Schiet er nog iets over van het huis, vraag ik me af, denkend aan de beelden van platgeschoten wijken in Aleppo.
Dit zijn hun verhalen, verhalen van thuis en van onderweg, die helpen om het heimwee te bezweren en om hier een beetje thuis te komen.
“We zijn op weg.”
“Waar naar toe?”
“We weten het niet.”
“Allemaal hebben we de bus nodig.”
“Maar de bus komt niet.”
“De buschauffeur wacht ook op de bus.”
“Hij heeft zijn rijbewijs gehaald.”
“In een ander land, hier kan hij het niet gebruiken.”
“We wachten op de bus.”
Wachten en vooruitzien, wachten en niet begrijpen, wachten en handelen, tegen beter weten in, wachten en plannen, wachten en zoeken.
En wat ze ondertussen doen, die middagen, is: geven.
Ze geven zich, ze geven zich aan elkaar, ze geven zich aan de regisseurs. Maar ze geven zich ook aan ons, het publiek, de toeschouwers. En ze ontdekken een andere stem, een nieuwe vorm van spreken, ze verleggen hun grenzen, creëren een nieuw verhaal, een toekomst, voorbij hun vertrouwde horizon...
Jan Timmerman - Avansa MZW
Ps. Wil jij bij de theatervoorstelling zijn? Hieronder kan je tickets kopen.
Ligo is een centrum voor basiseducatie: zowel anderstalige volwassenen als laaggeletterde Nederlandstaligen volgen er les. De voorbije maanden gebeurde er meer dan alleen maar lessen volgen. Ligo sloeg de handen in elkaar met theatercollectief Het Bataljong en Avansa Mid- en Zuidwest met wie ze samen een theatervoorstelling hebben gemaakt. Een 20-tal cursisten staat samen met 5 medewerkers van Ligo op de planken.
Kom je graag kijken?
Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door Cera, Stad Kortrijk, Stad Roeselare, Cultuurkuur en Provincie West-Vlaanderen
